Anneler Günün Kutlu Olsun

Geçen anneler gününde annem yanımda idi, hatta bayramda da. Bu sene uzakta ve yalnız. Çok üzülüyorum, lakin bu sene onun hayatta olmasının benim için en büyük hediye olduğunun da farkındayım. Bu günümüze de çok şükür.
Geçen sene 3. evre kanser olduğunu öğrenmemizin üzerinden nerede ise bir yıl geçti. COVID pozitif olduğunu öğrenmemizin üzerinden altı ay, COVİD yüzünden zatürre geçirip hastaneye yatıp ölümlerden dönmesinin üzerinden ise 5 ay geçti. Yılbaşına yakın hastanelik oldu. Yanına gitmemem gerekirdi, kendimi ve ailemi tehlikeye atmamalıydım lakin insan annesi söz konusu olunca pek mantıklı hareket edemiyormuş. Ne bir gece ansızın işten doğru düzgün bir izin almadan (sağlıkçı olduğum için iznim de yoktu) yola çıkmam mantıklıydı, ne de yolculuk için öksüren ve yemek yiyen bir güruhla otobüs yolculuğunu seçmem mantıklıydı. Üstelik gittiğimde hastaneye de almadılar. Anneme pek faydası olmadı ilk günümün. Herkes neden geldin dese de duramadım.
Anneme bu kadar düşkünde değilim. Bir kere kavga ettiğimizde önce şehir değiştirdim, sonra ülke. Çok üzdüm onu. Yan yana gelince geçinemiyoruz da. Ama o annem. Vazgeçilmiyor işte. Sonraki günler hep yanına gittim 10 dakika yanına girdim ve o hastaneden çıkıncaya kadar da evinde yalnız başıma onu bekledim. Beklemek ne kadar zor Allah’ım, hele ki anneyi beklemek. Yılbaşına tek başıma çocukluk anılarımla, rahmetli babamdan kalanlara bakarak girmek daha da zor geldi. Ya anneme bir şey olursa hiç bir bağım kalmayacaktı çocukluğumla, köklerimle. Artık dönebileceğim bir aile ocağım, sığınacak bir başka kapım kalmayacak diye çıldırdım.
Çok şükür Rabbime ki annem çıktı hastaneden, yanında çok fazla kalamadan işime dönmek zorunda kaldım. Çıktığında yine beni çıldırttı, sürekli eleştirdi beni ama sanırım bizim ilişkimizde böyle. Bayrama yanına gidemedik bu sene de. Hem izin, hem yasaklar, hem hastalık riski bizi bu kadar vefalı kıldı. Anneler gününde hediye de alamadık sadece sözle kutladım. Sesini duyuyoruz ya o da yetiyor bize şükür. Hediye olarak bir hayır kurumuna onun adına para vermeyi teklif ettim kabul etti. Rabbim de kabul etsin, tüm annelere sağlık sıhhat versin.
Allah’a emanet olun, annelerin kıymetini bilin.